De hoogleraren van UMC Utrecht en Universiteit Utrecht (UU) fietsten gisteren naar basisscholen in Utrecht stad. Daar gingen zij in gesprek met leerlingen van de groepen 6, 7 en 8 om ze te laten kennismaken met de wereld van wetenschap.

Al vroeg in de ochtend verzamelden alle hoogleraren zich in het Academiegebouw van de UU om zich om te kleden in toga. Na de officiële opening met een klas als eregast, gingen alle toga's toch weer uit. Het regende, en zo'n mooie toga mag natuurlijk niet nat worden. Dus met hun toga in de gele fietstas stapten de hoogleraren op de fiets. Want zoals een wijs hoogleraar sprak: “Door regen en wind, de professor blijft goed gezind.”

Hoe ziet een hoogleraar eruit

Drie hoogleraren werden gisteren gevolgd tijdens hun bezoek aan hun basisschoolklas. Niek de Wit, hoogleraar huisartsengeneeskunde, kwam terecht bij groep 6 van de Daltonschool in Rijnsweerd. Daar werd het stereotype beeld van een hoogleraar direct onderuit gehaald: Niek had geen grijs krullend haar, geen zwart brilletje, geen snor en ook geen lange witte jas. Hij beantwoordde vele vragen van de leerlingen. Op sommige antwoorden had hij zelfs bijna geen antwoord, zoals: “Hoe bedenkt u waar u graag antwoorden op wil hebben en hoe bedenkt u hoe u aan die antwoorden komt?”. Niek had een huisartsentas meegenomen, waar hij allerlei attributen uit haalde waarmee de kinderen zichzelf en elkaar konden onderzoeken. De kinderen leerden over wat onderzoek is, hoe je ervoor kunt zorgen dat je gezond blijft en hoeveel suikerklontjes er in een KitKat en een blikje cola zitten. Eén leerling maakte zelfs grondig aantekeningen in een notitieboekje. 

DNA zichtbaar maken

Margreet Ausems, hoogleraar klinische oncogenetica, werd hartelijk ontvangen door de leerlingen uit groep 7 van OBS De Panda. Van tevoren hadden de leerlingen al uitgezocht via de aangeleverde hints wie er bij hen zou langskomen. “We weten uw hobby’s al: naar de bioscoop en het theater gaan!”. Margreet vertelde de leerlingen wat het voor haar betekent om hoogleraar te zijn en waarom zij zich met erfelijkheid bezighoudt. Vele vragen werden heen en weer gesteld. Zo leren de leerlingen niet alleen iets van Margreet, maar zij ook iets van hen. Ook was senior lab analist Rumo Jansen vanuit het UMC Utrecht mee om te laten zien hoe je DNA zichtbaar kunt maken. De leerlingen waren enthousiast tijdens dit interactieve experiment. Margreet eindigde haar verhaal met dat het belangrijk is om te doen wat je leuk vindt. “Blijf vooral nieuwsgierig” geeft ze de leerlingen mee. Na afloop komt er een leerling naar haar toe en vertelt dat ze later ook professor wil worden. “Die inspiratie, daar doe je het voor”.

Meer “politiecellen” tegen immuunziektes

Groep 7D van katholieke basisschool De Spits in Lunetten was onder de indruk van de mooie academische baret van hoogleraar Femke van Wijk: “Het lijkt net een kussen!” Nadat de baret een pasrondje gemaakt had door de klas, vertelde Femke over haar werk als hoogleraar in de weefselimmunologie. Naar aanleiding van een tekening die Femke van de klas had ontvangen voor dit evenement, beschreef ze immuun cellen als superhelden. Zo vertelde ze hoe een cytotoxische T-cel, afgebeeld als strenge en stoere cel, ons beschermt door cellen met een virus erin kapot te maken. “Maar deze cellen moeten niet te actief zijn, dan maken ze te veel kapot.” vertelt ze. “Daarom hebben we ook regulatoire T-cellen die ze tegen kunnen houden; kijk maar, die ziet eruit als een politieman.” Een leerling bedenkt vervolgens meteen een slimme oplossing voor mensen met een immuunziekte; “Kunnen we ze niet gewoon meer politiecellen geven?” Terugfietsend door de miezerende regen kijkt Femke terug op een leuke ochtend. “Dit was voor mij de eerste keer, maar ik zou dit zeker vaker willen doen.”