Het UMC Utrecht wil een plek zijn waar iedereen welkom is en zichzelf kan zijn. Want jouw unieke verhaal maakt ons verhaal compleet. Dit verhaal is van Eva Gladdines, die 12 uur per week werkt in een op maat gemaakte functie bij de afdeling Pathologie, als management assistent Kwaliteit- en Stafondersteuning. 

​​“Acht jaar geleden. Precies op het moment dat ik het aankan om meer uren te gaan werken, krijg ik een aanbod voor een baan  in het UMC Utrecht. Lichte paniek, want wat heb ik precies te bieden? Ik heb namelijk ME/CVS​: een niet-aangeboren, chronische en complexe multisysteemziekte. Mijn ziekteverloop is nogal onvoorspelbaar, waardoor ik vaak het gevoel heb niet heel ‘betrouwbaar’ te zijn. Dat lijkt me nou niet  bepaald aantrekkelijk voor een werkgever. De afdeling Pathologie durft gelukkig de uitdaging aan om iemand vanuit de Participatiewet aan te nemen.

De kennismaking verloopt harstikke soepel. Er was van beide kanten direct een klik. En toen ik aan de slag ging, kwam ik in een warm bad terecht met hele begripvolle collega’s. In mijn proefperiode heb ik de ruimte gekregen om mezelf opnieuw uit te vinden: wat kan ik allemaal wél en waar liggen mijn grenzen. Alles met het doel om mijn zelfvertrouwen te laten groeien en duurzame inzetbaarheid te bereiken. Mijn collega’s helpen mij hier enorm bij. Zo hebben zij  soms eerder door dat ik rust moet nemen dan ikzelf. 

Werken met een beperking is voor mij nog altijd balanceren op een dun koord. Iedere dag bestaat uit het afwegen van allerlei zaken die energie kosten. Dat begint al bij het opstaan, aankleden, ontbijten en lunch maken voor op kantoor. Op sommige dagen is mijn energie dan al bijna op. Soms werkt rusten dan, soms ook niet. Gelukkig kan ik mijn eigen werkdagen en uren indelen. Ideaal, want als het een dag niet zo goed gaat schuif ik wat in de agenda. Zo krijg ik het werk af, maar ga ik niet mijn grenzen over. 

Ondanks een zorgvuldige planning gebeurt het vaak genoeg dat de dag anders loopt dan de bedoeling is. Moe zijn, spieren die niet meewerken. Of verstrikt raken in alle afwegingen waar ik mijn energie aan moest besteden. In overleg met mijn leidinggevende werk ik nu op dit soort dagen thuis. Zo let ik op mijn energie, maar maak ik wel mijn gebruikelijke uren. 

Inmiddels werk ik hier alweer acht jaar met grote tevredenheid. Dat neemt niet weg dat ik af en toe met een gevoel van rouw terugkijk op de tijd dat ik niet ziek was en mijn ambitieuze toekomst er heel anders uit zag. Maar zo’n fijne werkplek als deze en zulke leuke collega’s maken een hele hoop goed.” 

 Eva is lid van het Netwerk USP Inclusief​. Hier lees je er meer over.