Biochemical marker research in hemophilic arthropathy: a systematic review

Biochemical marker research in hemophilic arthropathy: a systematic review

Biochemische markers in hemofilie artropathie: een systematische review

Tijdschrift

Blood reviews (2020)

Auteurs

E.D.P. van Bergen, L.F.D. van Vulpen, R.E.G. Schutgens, S.C. Mastbergen, F.P.J.G. Lafeber

Samenvatting in het Nederlands

Introductie

Herhaalde gewrichtsbloedingen leiden tot gewrichtsschade (hemofilie artropathie) en beperkingen in het dagelijks leven van mensen met hemofilie. Nieuwe behandelmethoden hebben voor een enorme daling van het aantal (gewrichts)bloedingen gezorgd, maar een goed gedefinieerde uitkomstmaat voor de status van gewrichten bij mensen met hemofilie ontbreekt. Zo’n uitkomstmaat zou de veranderingen en subklinische (=onopgemerkte) bloedingen en irritatie in een gewricht in een vroeg stadium moeten weergeven. Biochemische markers in bloed en urine zouden ons kunnen helpen bij het tijdig opsporen en voorspellen van deze schade om onherstelbare schade te voorkomen. In deze systematische review zijn alle publicaties over bloed- en urinemarkers in hemofilie artropathie samengevat en gecategoriseerd. 

Methode

Op 9 september 2019 werden de wetenschappelijke databases PubMed en EMBASE systematisch doorzocht. Er werd gezocht naar studies over bloed- en urinemarkers in hemofilie artropathie. Twee onderzoekers hebben onafhankelijk van elkaar de studies beoordeeld op kwaliteit en de geselecteerde studies ingedeeld in een of meer zogenaamde BIPED-categorieën. De BIPED-classificatie helpt met het indelen van biochemische markers op basis van hun functie en toepasbaarheid in de kliniek.

Resultaten

De zoekstrategie leverde 1307 publicaties op waarvan er 27 geschikt werden bevonden. De meeste studies (81%) hebben eenmalig bloed en/of urine afgenomen en hebben relatief weinig patiënten geïncludeerd (mediaan 44). Veertien procent van de studies heeft gekeken naar de veranderingen van biomarkers rondom een gewrichtsbloeding of behandeling. Slechts twee studies hebben de voorspellende waarde van biomarkers onderzocht. De belangrijkste biomarkers zijn serum ADAMTS5, Coll2-1, COL-18N, COMP, CRP(M), C1,2C, C2M, CS846, ICAM-1, MIF, PRO-C2, plasma sVCAM-1 en urine CTX-II. De studies konden niet goed met elkaar vergeleken worden aangezien de opzet van de studies zeer verschillend was.

Conclusie

Momenteel kunnen biomarkers voor hemofilie artropathie nog niet gebruikt worden in de dagelijkse praktijk. Hiervoor zijn studies nodig met meer patiënten en deze patiënten moeten gedurende langere tijd gevolgd worden.

English summary

Introduction

Hemophilic arthropathy still causes major morbidity among hemophilia patients. Breakthroughs in the treatment landscape reduced the bleeding frequency tremendously, but well-defined joint outcome assessments with focus on early changes and subclinical joint damage are lacking. Biochemical markers reflecting joint tissue turnover and inflammation might be useful to predict invalidating arthropathy in hemophilic artropathy. In this systematic review, publications on blood/urinary biomarkers in HA are summarized and categorized to provide leads for potential implementation.

Methods

A systematic search in PubMed/EMBASE was performed on September 9, 2019. Studies were included when reporting on blood/urinary biomarkers and hemophilic arthropathy. They were independently assessed by two researchers for eligibility and allocated to one or several BIPED-categories, based on the utility of biomarkers.

Results

Of the initial 1307 publications found, 27 publications were eligible for inclusion. The majority (81%, n=32/42) was cross-sectional in design, including relatively small numbers of patients (median 44, interquartile range 35-78). Fourteen percent (n=6/42) investigated dynamic changes around a joint bleeding/treatment. Only two studies investigated the prognostic value of biomarkers. Most promising biomarkers were serum ADAMTS5, Coll2-1, COL-18N, COMP, CRP(M), C1,2C, C2M, CS846, ICAM-1, MIF, PRO-C2, plasma sVCAM-1 and urinary CTX-II. Comparing performances and pooling data was not possible due to heterogenic studies.

Discussion/Conclusion

Currently, biomarker research in hemophilic artropathy is still in an explorative stage and not yet sufficient for

translation into daily practice. Clearly, larger homogeneous longitudinal studies in well-defined populations should be performed for further development and utilization of biomarkers in hemophilic artropathy.