Benjamin werd geboren na amper 25 weken zwangerschap, hij woog 860 gram. Zijn ouders buidelden met hem, ondanks alle slangen, infusen en apparatuur. Anne Marie Louwerse is zijn moeder.
‘De eerste dagen was ik in shock. Ik zat naast de couveuse, zonder enig moedergevoel. Ik wist niet wat ik moest doen. De neonatoloog sprak mij indringend toe: “Wat heb jij een dapper kind! Ik geloof in hem. Maar hij heeft jou nodig.” Haar woorden waren precies de strohalm die ik nodig had. Met Benjamin zo dicht tegen mij aan begon er langzaam een oerkracht in mij te stromen. Ik buidelde met hem, uren, weken, maandenlang. Niet af en toe, maar bijna onafgebroken, mijn man en ik wisselden elkaar af. Ik heb mij nooit eerder zo nuttig gevoeld als toen.
Het toeval wil dat ik destijds zelf verpleegkundige was op de NICU, de Neonatologie Intensive Care Unit in het WKZ. Mijn ervaring bracht mij tot nieuwe inzichten. Bijvoorbeeld hoe belangrijk het is dat artsen hun vertrouwen uitspreken. Je bent als moeder verslagen en machteloos, je durft je niet te hechten uit angst voor verlies. Ook is het heel steunend als de arts de rol van mental coach vervult en je moed inspreekt. Tegelijkertijd zag ik ook hoe klinisch een medische setting is. Ouders willen graag een thuisgevoel.
Zij zouden een centrale rol moeten hebben, want ouderliefde is het beste medicijn. Inmiddels is Benjamin acht jaar. Hij is gezond en gaat naar school. Ik rijd regelmatig langs het WKZ. Dan overvalt mij altijd weer een diep gevoel van dankbaarheid.’
Als een kindje na de geboorte extra zorg nodig heeft, wordt het opgenomen op de afdeling neonatologie van het
Verder lezen?
Lees meer over vroeggeboorte op hetwkz.nl
